De bevrijding van Breda is onlosmakelijk verbonden met de Eerste Poolse Pantserdivisie van Generaal Maczek. Frans Ruczynski (1948) is de zoon van één van zijn soldaten. Hij zet zich al ruim 23 jaar in om de herinnering aan deze helden levend te houden. Dat doet Frans onder meer als voorzitter van het Generaal Maczek Museum. Daarnaast is Frans een bekend gezicht bij Atletiekvereniging SPRINT. Frans: “Van deze fantastische vriendenclub ben ik, met tussen pozen wegens verblijf buiten Breda, al vijftig jaar lid!”

Toen de bevrijding van Nederland stokte in de winter van 1944, werden veel Poolse soldaten van de Eerste Poolse Pantserdivisie van Generaal Maczek ingekwartierd bij de bevolking. Op die manier vonden veel Poolse soldaten, onder andere in Breda, een nieuw thuis. Zo ook de vader van Frans, die in Breda de liefde vond. Frans: “Zo is deze geschiedenis ook mijn geschiedenis geworden.”

Gestrikt!
Naast zoon van een Poolse soldaat, was Frans ook veertig jaar beroepsmilitair. In 1997 werd hij, als docent op de KMA, onder valse voorwendselen uitgenodigd door Kees Coenders. Frans: “Samen met twee vrienden had Kees een klein museum. Hier vertelden zij het verhaal van de dappere mannen en vrouwen van de 1e Poolse Pantserdivisie, die in 1944 en 1945 onder aanvoering van Generaal Stanisław Maczek belangrijke delen van ons land van de Duitse bezetting en onderdrukking bevrijdden. Twee van de drie waren echter gestopt en het voortbestaan hing aan een zijden draadje. Dat kon ik niet laten gebeuren. Ik vond het fantastisch en werd direct gestrikt als voorzitter!”

Kroon op het werk
In 1997 verhuisde het museum uit de garage van Kees naar de Trip van Zoudtlandtkazerne. Frans: “Wat begon als hobby, groeide uit tot een organisatie met meer dan vijftig vrijwilligers. We breidden flink uit met onder andere een filmzaal, bibliotheek, een nieuw depot en sinds kort: het Maczek Memorial Breda, achter het Pools Militair Ereveld in Breda. Dit memorial biedt ruimte voor erkenning en herdenking van de bijdrage die de Poolse strijders leverden aan de bevrijding van grote delen van Nederland en België. De kroon op ons werk!” Met trots geeft Frans zijn voorzitterschap nu over. Hij gaat zich richten op het geven van voorlichtingen. Frans: “Met mijn verhalen houd ik de herinnering aan de Poolse helden levend. Dat is waar mijn hart ligt.”

Fantastische vriendenclub
Naast actief, is Frans ook behoorlijk sportief. In 1970 werd hij lid van Atletiekvereniging SPRINT. Dat is inmiddels vijftig jaar geleden. Frans: “In mijn jongere jaren was ik goed in werpen. In dienst gooide ik een handgranaat wel zestig meter weg! Bij SPRINT startte ik daarom met speerwerpen. Na atleet werd ik hier jurylid, hoofd technische staf, bestuurslid, atletiektrainer en nu trainer van een Fitloopgroep. SPRINT zie ik als een fantastische vriendenclub. In vijftig jaar tijd, is deze vereniging echt een deel van mijzelf geworden.”